ഞാന്‍ കരഞ്ഞു മടുത്തു. എന്‍റെ കരച്ചില്‍ കണ്ടു നിന്നവര്‍ക്കും നന്നേ മടുത്തെന്നു അവരുടെ മുഖം കണ്ടാല്‍ അറിയാം. വയ്യ..! എനിക്ക് മതിയാവോളം സന്തോഷിക്കണം. എന്നാല്‍ ഇനി മുതല്‍ ചിരിച്ചേക്കാം. കണ്ടു നില്‍ക്കുന്നവര്‍ക്കും സന്തോഷമാവട്ടെ. കരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്ന ഞാന്‍ ചിരിച്ചു തുടങ്ങി.
കാഴ്ചക്കാരുടെ സന്തോഷം കാണാന്‍ വേണ്ടി ഞാന്‍
അവരെ നോക്കി. അവരുടെ കണ്ണുകളില്‍ ഒരു സംശയം തളം കെട്ടി നില്‍ക്കുന്നുണ്ടോ?
ആരുടേയും മുഖത്ത് ചിരിയില്ല. “ഞാന്‍ സന്തോഷിച്ചിട്ടും അവരെന്താ ചിരിക്കാത്തത്?”
ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തു.
ഉടനെ തന്നെ എനിക്കുത്തരവും കിട്ടി. “എന്തോ കുഴപ്പമുണ്ട്.
അല്ലെങ്കില്‍ അവളിങ്ങനെ ചിരിക്കില്ല” കൂട്ടത്തില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ആരോ
പിറുപിറുക്കുന്നത് കേട്ടു. അത് കേട്ടതും ഞാന്‍ ചിരി നിര്‍ത്തി. പിന്നീടൊരിക്കലും ഞാന്‍ ചിരിച്ചതും ഇല്ല. കരഞ്ഞതും ഇല്ല.
