The society destroys individuality and then it destroys itself. To be a part of destruction is never a good deed. 

പുഴുവരിച്ച മനസ്സുമായി കുറെ മനുഷ്യക്കോലങ്ങൾ എനിക്കു ചുറ്റും. സ്വയം ജീർണ്ണിക്കുന്നതറിയാതെ എന്നെ കാർന്നു തിന്നാൻ വരുന്ന കുറെ നരഭോജികൾ...വിഡ്ഢികൾ!

അക്ഷരങ്ങള്‍ക്കു അര്‍ത്ഥം വെയ്ച്ചപ്പോള്‍ അവയ്ക്ക് വിഷാദഭാവം.

എന്ത് പറ്റിയെന്നു ചോദിച്ചപ്പോള്‍ ഉത്തരംമുട്ടി എന്‍റെ മനസ്സിനും.

ആരും അറിയാതെ പോകുന്ന ചിന്തകള്‍...നിമിഷങ്ങള്‍..
ഞാന്‍ മാത്രം അറിയുന്ന എത്രയെത്ര ചിന്തകള്‍‌..നിമിഷങ്ങള്‍...

ഇനിയും അസ്തമിക്കാത്ത സ്വപ്‌നങ്ങള്‍

കറുത്ത തുണികൊണ്ട് മൂടിയ മുഖവും ചങ്ങലകള്‍ ബന്ധിച്ച കൈകളുമായി എന്‍റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍! കഴുമരം ലക്ഷ്യമാക്കി അവര്‍ അവയെ കൊണ്ടുപോവുകയാണ്‌. രക്ഷപെടാന്‍ ഉള്ള ഓരോ ശ്രമവും കണ്ണിനു മുന്നിലെ ഇരുട്ടും ചങ്ങലയുടെ മുറുക്കവും വേദനയും കൂട്ടികൊണ്ടിരുന്നു. ഇരുട്ടിന്‍റെ വഴികളിലൂടെ വലിച്ചിഴക്കപെടുമ്പോഴും തിരിച്ചു വിളിക്കുന്നൊരു ശബ്ദത്തിനായി എന്‍റെ സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കാതു കൂര്‍പ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 

നീ എന്ന ഞാന്‍

അന്നു എന്‍റെ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കുള്ള നിന്‍റെ ഉത്തരം മൌനമായിരുന്നു. അന്ന് ആ മൌനത്തിന്‍റെ അര്‍ത്ഥം എനിക്ക് മനസിലാക്കാന് സാധിച്ചിരുന്നില്ല. എന്നാല്‍, നിന്‍റെ മൌനം എന്നും വാചാലമായിരുന്നു എന്നത് ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അറിയുന്നു. നിന്‍റെ മൌനത്തില്‍ നിറഞ്ഞു നിന്ന സംശയങ്ങള്‍ക്കുത്തരം നല്കുവാന്‍ ഈ കല്ലറക്കുള്ളില്‍ വീര്‍പ്പുമുട്ടി കഴിയുന്ന എന്‍റെ മൌനശബ്ദവീചികള്‍ക്ക് എന്നെങ്കിലും സാധിക്കുമെന്ന് വിശ്വസിച്ചു കൊണ്ട്....

- "നീ എന്ന ഞാന്‍"

എന്‍റെ ഡയറിയുടെ താളുകള്‍ക്കിടയില്‍ വാടിത്തളര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന റോസാപുഷ്പങ്ങള്‍ക്ക്, ഇനിയും വാടാത്ത പ്രണയത്തിന്‍ സുഗന്ധമോ? 

Existence of Existence

The existence of Existence without any life is like living a non-existent life. Many people that exists today live this kind of non-existent life. I wonder why people are not realizing that they are living a no-life life. Why don't they actually start living a life with life? 

( Oh..! Am I drunk or what?! )

ഏകാന്തത!

നിന്നോടെനിക്ക് വെറുപ്പെന്നു പറഞ്ഞിട്ടും...
 ഇത്രയധികം എന്നെ പ്രണയിക്കുന്നതെന്തിനു നീ....എകാന്തതേ?