ഞാൻ എന്നെ കുറിച്ച് തന്നെ ആലോചിക്കുവായിരുന്നു. ഒരു 20 വര്ഷം മുൻപത്തെ എന്നെ...ഒരു 15 വര്ഷം മുൻപത്തെ എന്നെ.. 10 വര്ഷം മുന്നേ... 5 വര്ഷം മുന്നേ.. കഴിഞ്ഞ വര്ഷം. ഓരോ വര്ഷം കഴിയുബോഴും പുതിയ പുതിയ തിരിച്ചറിവുകൾ ഉണ്ടാകുന്നു. ശാരീരികമായ മാറ്റങ്ങളെ കൂടാതെ മാനസികമായും ഒരുപാട് മാറ്റങ്ങൾ.
ഞാൻ നേരിട്ട നല്ലതും മോശവും ആയ അനുഭവങ്ങൾ, എന്റെ ജീവിതത്തിൽ വന്നു പോയിട്ടുള്ളതും ഇപ്പോഴും ഉള്ളതുമായിട്ടുള്ള മനുഷ്യർ, അവരുമായുള്ള സംഭാഷണങ്ങൾ, അധികം ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും ഞാൻ കണ്ടിട്ടുള്ള സിനിമകൾ, വായിച്ച പുസ്തകങ്ങൾ... അങ്ങനെ എല്ലാ ദിവസവും ഞാൻ ഫേസ് ചെയ്യുന്ന എല്ലാം എന്നെ മോൾഡ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു. ആ മാറ്റങ്ങളെ ഞാൻ സ്വീകരിച്ചു പോന്നു. അതൊന്നും മനഃപൂർവം ആയിരുന്നില്ല. നാച്ചുറൽ ആയി സംഭവിച്ചു പോന്നതാണ്.
മനസിന് ബാക്ക് ടു ബാക്ക് അടി കിട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്ന സമയങ്ങൾ.. ആരോടും ഒന്നും മിണ്ടാൻ പോലും പറ്റാത്ത സമയങ്ങൾ.. അടക്കി പിടിച്ച ഇമോഷൻസ് എല്ലാം ദേഷ്യമായും കരച്ചിലായും വാശി ആയും ഒക്കെ പുറത്തു വന്നു. ആർക്കും ഒന്നും മനസിലായില്ല. Except me! ചേർത്തു പിടിച്ചു പുറത്തൊന്ന് തട്ടി ഇതൊക്കെ എന്ത് എന്നു പറയുമെന്ന് കരുതിയവർ നീയൊന്നും ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് ഒരു കാര്യവും ഇല്ല എന്ന് പറയുന്നത് കേൾക്കേണ്ടി വരുന്ന അവസ്ഥ. ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും ചോദിച്ചു. Why me? ഇപ്പോഴും ഉത്തരം ഒന്നും കിട്ടിയിട്ടില്ല.
ഇതിന്റെ ഒക്കെ ഇടയിലെ കോമഡി അതല്ല. വെറുതെ എന്റെ കാര്യം നോക്കിയിരിക്കുന്ന എന്നെ, ഒരു പരിചയവും ഇല്ലാത്ത..ഇതിനു മുൻപ് കണ്ടിട്ട് പോലും ഇല്ലാത്ത ആളുകൾ വെറുതെ വന്നു ചൊറിഞ്ഞിട്ട് പോയിട്ടുണ്ട്. ഒരു കാര്യവും ഇല്ലാതെ. അതെ.. ഒരു കാര്യവും ഇല്ലാതെ. പിന്നെ ഉപദേശം എന്ന പേരിൽ നല്ല A ക്ലാസ് ചെറ്റവർത്തമാനം പറഞ്ഞു വന്നവർ ഉണ്ട്. പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയാൽ തീരില്ല. അത് കൊണ്ട് വേണ്ടാ.
പക്ഷേ എന്തായാലും ഇപ്പൊ, കുറേ വര്ഷം മുൻപത്തെ എന്നെ വെച്ച് നോക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഇപ്പോ ഒരുപാട് ഭേദം ആണ്. ഒരു സിറ്റുവേഷൻ വന്നാൽ എന്ത് ചെയ്യുമെന്ന് അറിയാതെ അന്ധാളിച്ചു നിന്നിരുന്ന എന്നിൽ നിന്നും എന്ത് വന്നാലും വന്നില്ലെങ്കിലും മുന്നോട്ട് തന്നെ എന്ന് കരുതുന്ന എന്നിലേക്ക് ഒരുപാട് ദൂരം സഞ്ചരിച്ചു വന്നിരിക്കുന്നു. ഞാൻ ആ മാറ്റത്തെ വളരെ പോസിറ്റീവ് ആയി ആണ് കാണുന്നത്. ഭൂമിയുടെ ഏത് കോണിൽ കൊണ്ടോയി ഇട്ടാലും..എങ്ങനെയെങ്കിലും സർവൈവ് ചെയ്യും എന്ന കോൺഫിഡൻസ് എനിക്കിപ്പോൾ ഉണ്ട്.
ഇപ്പോഴും അവിടുന്നും ഇവിടുന്നും ഒക്കെ ഇടക്കിടെ കുത്തുവാക്കുകൾ കേൾക്കാറുണ്ട്. അതിന് കുറവൊന്നും ഇല്ല. ആളുകളും സബ്‌ജക്റ്റും ഓരോ കാലത്തിനനുസരിച്ചു മാറികൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്ന് മാത്രം. മിണ്ടാതിരിക്കുന്നത് തിരിച്ചു മിണ്ടാൻ അറിയാൻ മേലാഞ്ഞിട്ട് അല്ലാ. വേണ്ടാന്ന് വെച്ചിട്ടാണ്. പക്ഷേ എന്നിട്ട് പിന്നെയും പിന്നെയും ചൊറിയാൻ വരുവാണേൽ പ്രതികരിക്കും. ഉറപ്പാ!! 100 %. ജീവിതകാലം മുഴുവനും ഇമ്മാതിരി ചെറ്റവർത്തമാനം കേട്ടോണ്ടിരിക്കണം എന്ന് എനിക്ക് ഒരു നേർച്ചയും ഇല്ല. എല്ലാരേയും ബോധ്യപ്പെടുത്തികൊണ്ട് ജീവിക്കാനും എനിക്ക് ഉദ്ദേശമില്ല. Ultimately, എനിക്കെന്റെ സന്തോഷവും സമാധാനവും എന്റെ ജീവിതവും ആണ് വലുത്.
Courage is a feeling that makes you feel a feeling, feeling like you can do anything. ~ Wikipedia
ഞാൻ നേരിട്ട നല്ലതും മോശവും ആയ അനുഭവങ്ങൾ, എന്റെ ജീവിതത്തിൽ വന്നു പോയിട്ടുള്ളതും ഇപ്പോഴും ഉള്ളതുമായിട്ടുള്ള മനുഷ്യർ, അവരുമായുള്ള സംഭാഷണങ്ങൾ, അധികം ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും ഞാൻ കണ്ടിട്ടുള്ള സിനിമകൾ, വായിച്ച പുസ്തകങ്ങൾ... അങ്ങനെ എല്ലാ ദിവസവും ഞാൻ ഫേസ് ചെയ്യുന്ന എല്ലാം എന്നെ മോൾഡ് ചെയ്യുകയായിരുന്നു. ആ മാറ്റങ്ങളെ ഞാൻ സ്വീകരിച്ചു പോന്നു. അതൊന്നും മനഃപൂർവം ആയിരുന്നില്ല. നാച്ചുറൽ ആയി സംഭവിച്ചു പോന്നതാണ്.
മനസിന് ബാക്ക് ടു ബാക്ക് അടി കിട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്ന സമയങ്ങൾ.. ആരോടും ഒന്നും മിണ്ടാൻ പോലും പറ്റാത്ത സമയങ്ങൾ.. അടക്കി പിടിച്ച ഇമോഷൻസ് എല്ലാം ദേഷ്യമായും കരച്ചിലായും വാശി ആയും ഒക്കെ പുറത്തു വന്നു. ആർക്കും ഒന്നും മനസിലായില്ല. Except me! ചേർത്തു പിടിച്ചു പുറത്തൊന്ന് തട്ടി ഇതൊക്കെ എന്ത് എന്നു പറയുമെന്ന് കരുതിയവർ നീയൊന്നും ജീവിച്ചിരുന്നിട്ട് ഒരു കാര്യവും ഇല്ല എന്ന് പറയുന്നത് കേൾക്കേണ്ടി വരുന്ന അവസ്ഥ. ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും ചോദിച്ചു. Why me? ഇപ്പോഴും ഉത്തരം ഒന്നും കിട്ടിയിട്ടില്ല.
ഇതിന്റെ ഒക്കെ ഇടയിലെ കോമഡി അതല്ല. വെറുതെ എന്റെ കാര്യം നോക്കിയിരിക്കുന്ന എന്നെ, ഒരു പരിചയവും ഇല്ലാത്ത..ഇതിനു മുൻപ് കണ്ടിട്ട് പോലും ഇല്ലാത്ത ആളുകൾ വെറുതെ വന്നു ചൊറിഞ്ഞിട്ട് പോയിട്ടുണ്ട്. ഒരു കാര്യവും ഇല്ലാതെ. അതെ.. ഒരു കാര്യവും ഇല്ലാതെ. പിന്നെ ഉപദേശം എന്ന പേരിൽ നല്ല A ക്ലാസ് ചെറ്റവർത്തമാനം പറഞ്ഞു വന്നവർ ഉണ്ട്. പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയാൽ തീരില്ല. അത് കൊണ്ട് വേണ്ടാ.
പക്ഷേ എന്തായാലും ഇപ്പൊ, കുറേ വര്ഷം മുൻപത്തെ എന്നെ വെച്ച് നോക്കുമ്പോൾ ഞാൻ ഇപ്പോ ഒരുപാട് ഭേദം ആണ്. ഒരു സിറ്റുവേഷൻ വന്നാൽ എന്ത് ചെയ്യുമെന്ന് അറിയാതെ അന്ധാളിച്ചു നിന്നിരുന്ന എന്നിൽ നിന്നും എന്ത് വന്നാലും വന്നില്ലെങ്കിലും മുന്നോട്ട് തന്നെ എന്ന് കരുതുന്ന എന്നിലേക്ക് ഒരുപാട് ദൂരം സഞ്ചരിച്ചു വന്നിരിക്കുന്നു. ഞാൻ ആ മാറ്റത്തെ വളരെ പോസിറ്റീവ് ആയി ആണ് കാണുന്നത്. ഭൂമിയുടെ ഏത് കോണിൽ കൊണ്ടോയി ഇട്ടാലും..എങ്ങനെയെങ്കിലും സർവൈവ് ചെയ്യും എന്ന കോൺഫിഡൻസ് എനിക്കിപ്പോൾ ഉണ്ട്.
ഇപ്പോഴും അവിടുന്നും ഇവിടുന്നും ഒക്കെ ഇടക്കിടെ കുത്തുവാക്കുകൾ കേൾക്കാറുണ്ട്. അതിന് കുറവൊന്നും ഇല്ല. ആളുകളും സബ്‌ജക്റ്റും ഓരോ കാലത്തിനനുസരിച്ചു മാറികൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്ന് മാത്രം. മിണ്ടാതിരിക്കുന്നത് തിരിച്ചു മിണ്ടാൻ അറിയാൻ മേലാഞ്ഞിട്ട് അല്ലാ. വേണ്ടാന്ന് വെച്ചിട്ടാണ്. പക്ഷേ എന്നിട്ട് പിന്നെയും പിന്നെയും ചൊറിയാൻ വരുവാണേൽ പ്രതികരിക്കും. ഉറപ്പാ!! 100 %. ജീവിതകാലം മുഴുവനും ഇമ്മാതിരി ചെറ്റവർത്തമാനം കേട്ടോണ്ടിരിക്കണം എന്ന് എനിക്ക് ഒരു നേർച്ചയും ഇല്ല. എല്ലാരേയും ബോധ്യപ്പെടുത്തികൊണ്ട് ജീവിക്കാനും എനിക്ക് ഉദ്ദേശമില്ല. Ultimately, എനിക്കെന്റെ സന്തോഷവും സമാധാനവും എന്റെ ജീവിതവും ആണ് വലുത്.
Courage is a feeling that makes you feel a feeling, feeling like you can do anything. ~ Wikipedia
